Reis Plettenberg Bay - Durban

We zijn met de bus naar Plettenberg Bay gegaan, een mooi hostel wat net even iets duurder was dan het gemiddelde. En daarnaast moesten we voor alle kleine dingetjes extra betalen. Na 2 dagen kwamen we erachter wat de oorzaak hiervan was. Een Nederlandse eigenares,, hadden we eigenlijk kunnen weten haha.
We gingen "paardrijden" in een natuurreservaat tussen de "Wilde dieren", de paarden waren nog slomer dan ezels, en de wilde dieren keken nog niet op of om al stonden we op 3m afstand. Uiteindelijk vond ik het toch wel leuk om de dieren van dichtbij te zien, had er alleen iets andere verwachtingen bij.

Na een paar dagen zijn we met onze huurauto het binnenland ingetrokken, een super mooie route voor het grootste gedeelte onverhard. Langs kleine dorpjes, regenwoudachtige taferelen en dorre gebieden tot we uiteindelijk via de struisvogelfarms in Oudtshoorn aankwamen.
We sliepen daar in het hostel Amber Lagoon, gerund door 2 typische Duitsers. Heel aardige mensen die echt goed konden koken. De eerste avond struisvogel biefstuk, sorry dat ik het zeg, maar ze smaakte 10x zo goed als bij ons thuis tijdens het kerstdiner.
De dag erna zijn we door de bergen gaan rijden, waar we apen, schildpadden en bergmarmotten zijn tegengekomen. Leuk om een keer echte wilde dieren te zien, dit maakte toch meer indruk dan de dieren in het natuurreservaat. Onderweg kwamen langs de gallerie van Roger Young, een fotograaf die erg toffe plaatjes schoot met enorme verhalen erachter. In zijn foto's was veel geduld zichtbaar, en het bleek al snel dat zijn persoonlijkheid ook zo was. Echt een aardige man, we hebben daar een paar uur doorgebracht en hij heeft ons veel verteld over de omgeving, Zuid Afrika, de apartheid, het onderwijs systeem en vooral over de corrupte regering die nog steeds zo veel mogelijk geld achterover drukt waardoor de apartheid blijft ontstaan. Heel heftig maar leerzaam en interessant om te horen.

Terug richting Plettenbergbay, helemaal langs de kust (de Gardenroute). Een mooie route, maar puur gericht op tourisme en doet heel erg westers aan. Dus zo snel mogelijk door. Op naar de Bungee, de hoogste Bridge Bungee ter wereld, onderweg zie ik al helemaal hoe ik naar beneden zal gaan springen en ik voel de kriebels al in mijn buik.
Maar toen we daar aankwamen was alle angst en adrenaline weg, gek genoeg was Maud ook totaal niet bang. Misschien omdat ik zo rustig was.. Vond het ergens wel jammer dat ik niet bang was en dat ik gek genoeg ook niet echt een adrenaline kick kreeg. Vond het gewoon heel mooi en leuk om te doen, zou het zo nog 10 keer hebben gedaan, als het tenminste niet zo duur was.
Ow even leuk om te visualiseren hoe Maud naar beneden vloog.
Stel je voor: een kip die niet kan vliegen en die van een brug word gegooid.. Zo van de vleugels bewegen heel hard op en neer maar ze blijft vallen als een baksteen. Echt een genot om naar te kijken.. Ow het was trouwens echt niet uit angst maar gewoon om een soort evenwicht te zoeken die je toch niet gaat vinden in de lucht.
Maar ik heb me kapot gelachen boven aan de brug, we konden namelijk mooi meekijken op de tv schermen.

Door naar Port Elizabeth (PE), ook daar hebben we weer een auto gehuurd. Ik vond de stad alleen echt niet fijn aandoen, ik weet niet waarom, maar alles was vies, dichtgebouwd, de duurdere wijken hadden allemaal maar 1 in/uit gang. De mensen waren alles behalve vriendelijk, dit hadden we nog niet eerder gezien, het was duidelijk dat we langzaam maar zeker uit het toeristische deel wegtrokken. Iets wat ik dan wel weer mooi vond, want dit was veel meer de echte cultuur en manier van leven.

Voordat we door zouden gaan naar ons eindpunt in Durban zijn we eerst nog 2 nachtjes in Cintsa geweest, het was een heel mooi gelegen complex/hostel, met allemaal losse huisjes.
Maud jarig, heerlijk dagje regen. De eerste keer dat ik echt een slechte dag heb. Maarja daar doe je niks aan.. We zouden gaan surfen, gelukkig het kan doorgaan tenmminste als er golven waren. Het word toch droog, we gaan kitesurfen maar helaas het begint weer te regenen. Dan maar in de zeikende regen over het strand een stuk gaan hardlopen, heerlijk, lekker alleen, niks en niemand om me heen alleen ik, de regen en mijn gedachtes!!!

Het laatste stuk met de backpackers bus is een hele dag in de bus zitten. Maar we kwamen wel door een van de mooiste gebieden tot nu toe.
De Transky, tot 1994 onafhankelijk. De koeien, geiten en alles wat je kan bedenken loopt over straat. Gevaarlijke wegen omdat het grootste deel van de automobilisten geen rijbewijs heeft.
Heel mooie omgevingen, dorpjes in alle kleuren. Ik ben normaal nooit zo'n fan geweest van drogende was, maar hier levert het de mooiste beelden op. Hoe dat het hangt, waar dat het hangt en de omgeving waarin het hangt. En dan natuurlijk nog de was zelf die vooral uit felle kleuren bestaat.

Het mooiste beeld heb ik helaas niet vast kunnen leggen op camera maar ik zal een korte poging doen om een beschrijving te geven. Maar dit is een duidelijk geval van woorden schieten te kort. Zelfs een foto kan het niet weergeven.
Felgekleurde huizen op een heuvel op de achtergrond, op de voorgrond een geelgekleurd rond huis met een verroest golfplaten dak erop, daarvoor staat een hek met 3 draden prikkeldraad erboven, ook deze zijn allemaal verroest. Over het hek, dus tussen het hek en het prikkeldraad in hangt de felgekleurde was te drogen. Een meter of 3 daarvoor ligt een dood paard midden op de stoep met zijn buik opengereten. Hier zit een hond heel onschuldig van te eten. Nog geen 5 meter verderop komt een groep vrouwen aangelopen in hun goddelijkste zondagse outfits, net klaar om naar de kerk te gaan of ze kwamen er net vanaf.

Veel duidelijker kan ik het niet omschreven, maar het beeld heeft wel een dusdanige indruk op mij gemaakt dat ik het nu, na 2 weken, nog precies voor de geest kan halen.

Ondertussen zit ik al ruim een week op het project, maar hier zal ik volgende week meer over schrijven. Moet nu weer aan slag.
Zal alvast zeggen, het is heel leuk, leerzaam en indrukwekkend.. Owja en vermoeiend, elke dag van half 7 tot 19