Cape Town
Door: Sven
Blijf op de hoogte en volg Sven
03 Januari 2013 | Zuid-Afrika, Kaapstad
27/12 28/12
Eindelijk weg van huis, op naar schiphol.. Raar genoeg ben ik nog steeds niet gespannen.
De vliegreis is helemaal goed verlopen, helaas heb ik geen oog dicht gedaan. Maud heeft daarentegen ongeveer de hele vlucht van Istanbul naar Johannesburg geslapen.
Onderweg naar het hostel kwamen we langs grote townships!! (krottenwijken) Het is toch wel heel anders dan wanneer je het op tv ziet.
Aangekomen bij het hostel (heel netjes allemaal) hebben we de spullen gedropt en zijn we meteen naar het toeristische centrum gelopen, het contrast tussen rijk en arm valt meteen op.
Overal op straat zie je security lopen, en daarnaast mensen die automobilisten helpen met inparkeren (zelfs vrouwen kunnen hier inparkeren). Het valt meteen op dat je alleen zwarte mensen aan het werk ziet, nergens zijn blanke werknemers te vinden. De mensen komen echt super vriendelijk over.
We werden aangesproken door bedelaars, dat ze niks hebben geen eten voor hun kind enz. maar we hebben niks gegeven. Ze zijn niet opdringerig en blijven raar genoeg heel vriendelijk tegen je ook al geef je ze niks.
In het centrum aangekomen hebben we zeer goed gegeten, een samengesteld bord met mosselen, gamba's, witvis en oesters. En als toetje zijn we ergens anders nog sushi gaan eten. (het zware begin van een lange stage.)
'S avonds toen we al in bed lagen werder we aangesproken door Lilian, ze was ook bij de voorlichtingsdag van Be More. Heel toevallig zit ze in hetzelfde hostel, dus maar weer ons bed uitgekomen en op het dakterras een biertje met haar gaan drinken.
29/12
De dag erna hebben we een township tour gemaakt, heel indrukwekkend onze gids bracht ons eerst naar een museum 'district six', waar we de geschiedenis van de rassenscheiding te horen kregen. Vanaf 1901 zijn de eerste zwarte naar buitenwijken verplaatst, en in de jaren 50/60 is een hele wijk d.m.v. geweld uit hun huizen gejaagd (zo'n 60.000 man) Je kan het je gewoon niet voorstellen.
Daarna echt de townships in, we dachten dat we er alleen doorheen zouden rijden, maar we kregen een hele rondleiding. In de huizen, in de krotten en over de straten. Ze slapen soms met 16 man op 1 kamer in 3/4 bedden en het gebeurd dat er 's nachts kinderen worden doodgedrukt. Gek genoeg lijken de mensen wel heel gelukkig, iedereen lacht en is aardig. Doordat ze niks hebben zijn ze veel socialer ingesteld, want ze moeten alles van elkaar hebben. Ik vroeg aan onze gids hoe het zit met de hoogte van zelfmoord in de townships, maar die was verrassend genoeg heel laag. Wel vielen er veel onnodige doden door steekpartijen, meestal in het weekend als mensen zat zijn. En dan voor te stellen dat er in NL elke dag mensen de trein proberen tegen te houden, die zouden hier eens moeten gaan kijken.
Savonds hebben we met handen en voeten echt Afrikaans gegeten, dit was voor ons en voor de mensen om ons heen een genoegen om mee te maken.
30/12
Vandaag was een dag waarin de tegenstellingen van het land ineens pijnlijk tot me doordrongen.
Sochtends was het zwaar bewolkt maar we besloten toch de Tafelberg te gaan beklimmen, ik heb ervan genoten ondanks alle drukte en de stukken file lopen. Boven aangekomen was het strakblauw, een schitterend uitzicht over Cape Town en omstreken!
Toen door naar het luxe strand van Cample Bay, waar de mensen hun goudbruine lichamen, geld, auto's en andere luxe laten zien. En waar ze net doen of ze de extreme armoede die een paar km verderop te zien is niet eens kennen. En pijnlijke en enigszins gekke gewaarwording.
Het was heerlijk op het strand, maar het voelde toch een beetje wrang aan met het oog gericht op gister.
Ik moest denken aan de eerste dag toen de eerste bedelaar me aansprak en ik nog het gevoel had als in Nederland, ga werk zoeken. Maar het is hier gewoon niet. Ze hebben al teveel banen erbij verzonnen, als de hoeveelheid security en de hulpjes bij het inparkeren veel zullen ze er niet mee verdienen maar alles is meegenomen
31/12
Oudjaarsdag! al voelt het niet zo. Heerlijk weer, we gaan naar Robbeneiland. Of toch niet... het waait te hard dus helaas en varen geen boten uit. Dan maar een dagje rondkijken op een markt lekker op een terrasje zitten en genieten van een ijskoud wit biertje en wachten op 2013.
Savonds zijn we uit eten geweest met Lilian en Lune (een ander meisje van Be More) en haar familie. Het eten was niet slecht/ niet goed van smaak, maar ik zat er wel enorm van aan de racekak!!
Op het dakterras bij ons hostel was een feest aan de gang waar we ons bij aan hebben gesloten. Eerst zouden we in de straat voor ons hostel oud en nieuw vieren maar de sfeer was een beetje grimmig. Daarnaast liepen Lune en familie zeer dure merkkleding rond en keken ze bang en schichtig rond zich heen waardoor de "arme" zwarte bevolking ons waarschijnlijk als makkelijke prooi zou kunnen gaan beschouwen. Ik hield voor de zekerheid maar een klein beetje afstand.
Op het dakterras voelde ik me echt te gelukkig, ik keek naar Maud die stond te dansen en te genieten van alles om zich heen en daarnaast stond Lune die van te voren al had besloten dat ze het niet leuk zou gaan vinden en zich enorm aanstelde. Ik dacht bij mezelf het is maar net de insteek die je zelf hebt, je kan kiezen om het leuk te hebben! of je kan proberen iedereen om je heen het niet leuk te laten hebben. De keuzes waren duidelijk gemaakt!!!!
1/13
Gelukkig nieuwjaar, vandaag om half 7 opgestaan om extra lang van nieuwjaarsdag te genieten! De hele dag in de Basbus, op doorreis naar ons volgende avontuur!
Eindelijk weg van huis, op naar schiphol.. Raar genoeg ben ik nog steeds niet gespannen.
De vliegreis is helemaal goed verlopen, helaas heb ik geen oog dicht gedaan. Maud heeft daarentegen ongeveer de hele vlucht van Istanbul naar Johannesburg geslapen.
Onderweg naar het hostel kwamen we langs grote townships!! (krottenwijken) Het is toch wel heel anders dan wanneer je het op tv ziet.
Aangekomen bij het hostel (heel netjes allemaal) hebben we de spullen gedropt en zijn we meteen naar het toeristische centrum gelopen, het contrast tussen rijk en arm valt meteen op.
Overal op straat zie je security lopen, en daarnaast mensen die automobilisten helpen met inparkeren (zelfs vrouwen kunnen hier inparkeren). Het valt meteen op dat je alleen zwarte mensen aan het werk ziet, nergens zijn blanke werknemers te vinden. De mensen komen echt super vriendelijk over.
We werden aangesproken door bedelaars, dat ze niks hebben geen eten voor hun kind enz. maar we hebben niks gegeven. Ze zijn niet opdringerig en blijven raar genoeg heel vriendelijk tegen je ook al geef je ze niks.
In het centrum aangekomen hebben we zeer goed gegeten, een samengesteld bord met mosselen, gamba's, witvis en oesters. En als toetje zijn we ergens anders nog sushi gaan eten. (het zware begin van een lange stage.)
'S avonds toen we al in bed lagen werder we aangesproken door Lilian, ze was ook bij de voorlichtingsdag van Be More. Heel toevallig zit ze in hetzelfde hostel, dus maar weer ons bed uitgekomen en op het dakterras een biertje met haar gaan drinken.
29/12
De dag erna hebben we een township tour gemaakt, heel indrukwekkend onze gids bracht ons eerst naar een museum 'district six', waar we de geschiedenis van de rassenscheiding te horen kregen. Vanaf 1901 zijn de eerste zwarte naar buitenwijken verplaatst, en in de jaren 50/60 is een hele wijk d.m.v. geweld uit hun huizen gejaagd (zo'n 60.000 man) Je kan het je gewoon niet voorstellen.
Daarna echt de townships in, we dachten dat we er alleen doorheen zouden rijden, maar we kregen een hele rondleiding. In de huizen, in de krotten en over de straten. Ze slapen soms met 16 man op 1 kamer in 3/4 bedden en het gebeurd dat er 's nachts kinderen worden doodgedrukt. Gek genoeg lijken de mensen wel heel gelukkig, iedereen lacht en is aardig. Doordat ze niks hebben zijn ze veel socialer ingesteld, want ze moeten alles van elkaar hebben. Ik vroeg aan onze gids hoe het zit met de hoogte van zelfmoord in de townships, maar die was verrassend genoeg heel laag. Wel vielen er veel onnodige doden door steekpartijen, meestal in het weekend als mensen zat zijn. En dan voor te stellen dat er in NL elke dag mensen de trein proberen tegen te houden, die zouden hier eens moeten gaan kijken.
Savonds hebben we met handen en voeten echt Afrikaans gegeten, dit was voor ons en voor de mensen om ons heen een genoegen om mee te maken.
30/12
Vandaag was een dag waarin de tegenstellingen van het land ineens pijnlijk tot me doordrongen.
Sochtends was het zwaar bewolkt maar we besloten toch de Tafelberg te gaan beklimmen, ik heb ervan genoten ondanks alle drukte en de stukken file lopen. Boven aangekomen was het strakblauw, een schitterend uitzicht over Cape Town en omstreken!
Toen door naar het luxe strand van Cample Bay, waar de mensen hun goudbruine lichamen, geld, auto's en andere luxe laten zien. En waar ze net doen of ze de extreme armoede die een paar km verderop te zien is niet eens kennen. En pijnlijke en enigszins gekke gewaarwording.
Het was heerlijk op het strand, maar het voelde toch een beetje wrang aan met het oog gericht op gister.
Ik moest denken aan de eerste dag toen de eerste bedelaar me aansprak en ik nog het gevoel had als in Nederland, ga werk zoeken. Maar het is hier gewoon niet. Ze hebben al teveel banen erbij verzonnen, als de hoeveelheid security en de hulpjes bij het inparkeren veel zullen ze er niet mee verdienen maar alles is meegenomen
31/12
Oudjaarsdag! al voelt het niet zo. Heerlijk weer, we gaan naar Robbeneiland. Of toch niet... het waait te hard dus helaas en varen geen boten uit. Dan maar een dagje rondkijken op een markt lekker op een terrasje zitten en genieten van een ijskoud wit biertje en wachten op 2013.
Savonds zijn we uit eten geweest met Lilian en Lune (een ander meisje van Be More) en haar familie. Het eten was niet slecht/ niet goed van smaak, maar ik zat er wel enorm van aan de racekak!!
Op het dakterras bij ons hostel was een feest aan de gang waar we ons bij aan hebben gesloten. Eerst zouden we in de straat voor ons hostel oud en nieuw vieren maar de sfeer was een beetje grimmig. Daarnaast liepen Lune en familie zeer dure merkkleding rond en keken ze bang en schichtig rond zich heen waardoor de "arme" zwarte bevolking ons waarschijnlijk als makkelijke prooi zou kunnen gaan beschouwen. Ik hield voor de zekerheid maar een klein beetje afstand.
Op het dakterras voelde ik me echt te gelukkig, ik keek naar Maud die stond te dansen en te genieten van alles om zich heen en daarnaast stond Lune die van te voren al had besloten dat ze het niet leuk zou gaan vinden en zich enorm aanstelde. Ik dacht bij mezelf het is maar net de insteek die je zelf hebt, je kan kiezen om het leuk te hebben! of je kan proberen iedereen om je heen het niet leuk te laten hebben. De keuzes waren duidelijk gemaakt!!!!
1/13
Gelukkig nieuwjaar, vandaag om half 7 opgestaan om extra lang van nieuwjaarsdag te genieten! De hele dag in de Basbus, op doorreis naar ons volgende avontuur!
-
03 Januari 2013 - 17:39
Erik:
Hoi sven .
Leuk om je reisverslag te lezen.
Als je lekker gegeten hebt , en niet aan de race..., dan moet je wel even t recept noteren.
Groetjes erik -
03 Januari 2013 - 17:53
Ellen:
Hoi sven en maud, leuk om jullie ervaringen te lezen. Jullie ook een gelukkig nieuwjaar.
En zo weet je ook hoe gelukkig jullie zijn. Geniet van deze levenservaringen. Gr. Ellen -
03 Januari 2013 - 18:26
Stef En Karin:
Ha die Sven.
Goed te horen dat alles naar wens is.
Laat je niet kisten door mensen zoals Lune. Geniet volop en maak er iets leuk van.
We zien jullie volgende verhaal wel verschijnen -
03 Januari 2013 - 18:42
Karin En Stef:
Heey zoon, HAPPY 2013!!!
Jullie Nieuwjaar had niet beter kunnen beginnen! en wat een geweldig reisverslag, leuk om te lezen hoe fijn jullie het samen hebben en wat een indrukken jullie al op hebben gedaan. Blijf genieten en ontdekken! Nog héél véél plezier en groetjes liefs xxx van je mamsie -
04 Januari 2013 - 10:16
Ellen:
Super gaaf Svennie!
Gelukkig nieuwjaar nog!
toch fijn dat je besloten hebt om contact te houden met nl haha
xx -
05 Januari 2013 - 10:10
Lars:
Hee Sven,
Allereerst natuurlijk de beste wensen
Wat een toffe verhalen(nu al)
blijf lekker schrijven zodat we alles op de voet kunnen volgen
geniet ervan
Lars -
07 Januari 2013 - 16:52
Mariëtte:
He Sven, wat hebben jullie het toch leuk daar he. wat een ervaringen doen jullie op. Geweldig om alle verhalen van jullie te lezen, blijf genieten en voor straks: werk ze!!!
Groeten en een dikke knuffel van Mariëtte
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
